De kinderboekenweek komt als geroepen. Het weer is omgeslagen en we mochten toch al nauwelijks naar buiten, dus de omstandigheden zijn ideaal voor een dagje op de bank met een stapel boeken en warme chocolademelk. Het thema van de kinderboekenweek is dit jaar En toen?.
In de jaren dat ik op een verticale groep werkte was het boek Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft van Werner Holzwarth een ongekende hit. Dit prentenboek heeft alles in zich om een tweejarige mateloos te fascineren: een heleboel herhaling, een eigenwijs en dapper dier en poep op iedere bladzijde.
Grote boodschap
Ik kan het mij bijna niet voorstellen, maar voor diegenen die dit boek niet kennen (spoiler alert!): er valt een drol precies op de kop van een kleine mol. De mol, die een brilletje en zwarte schoentjes draagt, gaat onmiddellijk, met de drol als een prachtig hoedje op zijn hoofd, op hoge poten op onderzoek uit. Alle dieren worden ondervraagd of zij wellicht op zijn kop hebben gepoept. Die bepleiten hun onschuld door te laten zien dat hun grote boodschap er heel anders uit ziet. Prachtige tekeningen met poep in allerlei varianten dus. En daarbij kun je als lezertje dan ook nog eens genieten van heerlijke onomatopeeën. Peuters zijn daar dol op, een woord dat een klank nabootst. Plets, plokkeplok, ratatatata, iedere keer vallen allerlei soorten poep rakelings langs de kleine mol op de grond.
Aan je lippen
Er zijn denk ik weinig dingen fijner dan een groepje peuters om je heen op de bank die aan je lippen hangen tijdens het voorlezen. En, omdat je het verhaal inmiddels zelf kunt dromen kun je er ook steeds meer van je eigen acteertalenten inleggen, met verschillende stemmetjes voor de geit en het paard, en luide flatsen en flopsen. Op een bepaald moment gaat de mol te rade bij een forensisch onderzoeksteam, twee dikke bromvliegen. Die determineren de poep met een enkel hapje en leiden hem naar de dader, een grote luie hond. De mol klimt op het dak van het hondenhok en poept op de kop van de hond, een heel klein zwart keuteltje. Volmaakt tevreden na deze geslaagde wraakactie gaat de mol terug naar huis.
Verloren schoeisel
Op een dag, toen ik net ontzettend tevreden met mijn eigen educatieve voorleesprestatie de laatste bladzijde had omgeslagen zei een van de peutertjes ineens: Maar wat gebeurde er toen met zijn schoen? En toen bleek dat wij al die tijd een heel verschillende reis hadden gemaakt met de kleine mol. Het keuteltje van de mol had zij al die tijd aangezien voor een van zijn zwarte schoentjes. Terwijl ik mij zat te verkneukelen over de geslaagde vergelding van kleine mol, bleek zij behoorlijk ongerust over zijn verloren schoeisel. Wat een feestje! Ineens hadden we zo veel nieuwe onderzoeksvragen. Heeft de mol eigenlijk sokken aan of zit er onder zijn schoen een blote voet? Voelt de hond dat het keuteltje op zijn hoofd valt? Zou hij het wel voelen als er een schoen op zijn hoofd viel? Kun je poepen met je schoenen aan?
En zo lag er na al die keren ditzelfde boek te hebben voorgelezen ineens een web van onontdekte paadjes voor onze voeten. Genoeg voor nog vele uren samenleesplezier.
Jacqueline Kock
Opleidingsadviseur KinderRijk